دانلود کتاب عمومی دانشگاهی

آموزش کار با گوگل اسکولار
وقتی معیارها به عنوان ابزار ارزیابی ارزیابی می شوند ، همیشه وسوسه بازی آنها وجود دارد. بدون مقررات و مجازات ها برای جلوگیری از دستکاری گسترده ، معیارها اهمیت خود را از دست می دهند ، بی معنی می شوند و به سرعت توسط کسانی که روزگاری اعتقاد داشتند که آنها برای چیز مهم می ایستند ، نادیده گرفته می شوند.

چرا وقتی می توانید هزاران مورد از آنها را فقط با چند دلار بخرید ، پسندیدن و توییت در فیس بوک را حساب کنید ؟ برای اینکه این معیارها از شاخص های قدرتمند و معنادار باقی بمانند ، مهم است که تقلب ها را از سیستم دور نگه دارید.

هر ساله تامسون رویترز ، تولیدکنندگان ژورنال تأثیر فاکتور ، ده ها ژورنال را برای دستکاری در تعداد آنها از طریق استناد به نفس ، وقت خود را قرار می دهد  . امسال برای اولین بار آنها چندین عنوان را برای شرکت در کارتل استناد حذف کردند .

تامسون رویترز به دلیل ساده ای علاقه ای به تمیز نگه داشتن پایگاه داده استناد دارد - آنها با فروش داده ها و خدمات خود به دانشگاه ها ، ناشران ، دولت ها و آژانس های تأمین مالی سود می برند. تحریم کسانی که مایل به بازی سیستم از پایگاه داده خود هستند ، تامسون رویترز را در موقعیت اقتدار قرار می دهد و همه محققان از انحصار قدرت خود راضی نیستند. برخی محققان و سازمانها از Google Scholar Citations به عنوان یک جایگزین رایگان پشتیبانی می کنند.

در مقاله ای که اخیراً در arXiv بارگذاری شده است ، " دستکاری به نقل از Scholar Google و Google Scholar Metrics: ساده ، آسان و وسوسه انگیز " ، رایگان ممکن است با برخی از مشکلات کیفیت داده های جدی همراه باشد. در واقع ، همانطور که محققان می نویسند ، تلاش لازم برای تغییر بنیادی تعداد استناد به مطالب شخص (و در نتیجه افزایش شاخص h ) برای همه کسانی که می توانند برش ، چسباندن و ارسال قرار دهند ، باز است:

استفاده از هر نوع نرم افزاری برای ایجاد اسناد جعلی ضروری نیست: فقط باید بارها و بارها همان متن را کپی و چسباند و اسناد حاصل از آن را در یک صفحه وب تحت یک دامنه نهادی بارگذاری کنید.

محققان به منظور آزمایش خود ، محقق جعلی ایجاد کردند (مارکو آلبرتو پانتانی-کنتادور - مرجع دو دوچرخه سوار بدنام ، مارکو پانتانی و آلبرتو کنتادور ، که هر کدام متهم به دوپینگ خون بودند). محققان با کپی و چسباندن متن از وب سایت ، اضافه کردن چند شکل و نمودار و تعداد زیادی از استعلام های خود (774 نقل قول به 129 مقاله) ، شش سند جعلی را ایجاد کردند ، آنها را با استفاده از گوگل ترجمه به انگلیسی ترجمه کردند و آنها را بارگذاری کردند. صفحه وب جدید تحت دامنه دانشگاه آنها. نویسندگان توضیح می دهند که این فرایندی بود که کمتر از نیمی از کار روزانه طول کشید.

تمام نویسندگانی که باید انجام دهند این بود که بنشینند و منتظر بمانند تا Google Scholar آنها را فهرست کند.

کمتر از یک ماه بعد ، استنادها دوباره برگشت و باعث افزایش مشخصات استناد به همه و پروفایل چندین مجله شد. محققان پس از اثبات اینکه می توان از Google Scholar استفاده کرد ، اسناد جعلی را حذف کرده و منتظر بازگشت این استناد به شماره های قبلی خود بودند. متأسفانه ، آنها هنوز منتظر هستند. نسخه های اسناد آنها به عنوان اسناد ذخیره شده هنوز در Google موجود است. این نشان می دهد که این سیستم هم در برابر بازی آسیب پذیر است و هم در برابر اصلاح مقاوم است. Google Scholar در مسیر هرج و مرج است.

در حالی که نویسندگان اعتراف می کنند که یک ابزار رایگان برای ارزیابی تأثیر تحقیقات ، به کسانی که به طور سنتی توسط محصولات تجاری محروم شده اند ، توانمند است ، بین یکپارچگی داده ها و رایگان وجود دارد. آنها می نویسند:

جابجایی به صورت یک محیط کنترل شده که در آن تولید ، انتشار و ارزیابی دانش علمی کنترل شود (حتی با پذیرش همه کاستی های بررسی همسالان) به محیطی که فاقد هر نوع کنترل به جای آگاهی محققان باشد نوآوری بنیادی است که با خطرات بسیاری روبرو می شود. .

تعقیب یک سیستم ارزیابی باز و کنترل نشده به معنای در اختیار داشتن همه فیلترها در انتهای تولید است. با این وجود ، بدون هیچ گونه مرجع اصلی ، نویسندگان این مقاله فقط می توانند از "ارزشهای اخلاقی" خوب محققان و دستورالعمل های مربوط به رفتار قابل قبول استفاده کنند. متأسفانه ، آزمایش خود نویسندگان نشان می دهد که بازی کردن سیستم چقدر آسان است و سیستم اصلاح آن تا چه حد غیرقابل نفوذ است.

مانع ورود به فهرست نویسی در Google Scholar یک حوزه علمی است ، که ، همانطور که در دانشگاه ها و انتشارات خیلی خوب درک می کنند ، تا حد زیادی غیرقابل تنظیم است. دانش آموزان غالباً برای پروژه های خود از فضای وب استفاده می کنند. به دپارتمان ها و آزمایشگاه ها و افراد فضای اختصاص داده شده یا مجاز به اجرای سرورهای خود هستند. بیشتر مخازن نهادی می خواهند کسانی که اسناد جدید را ارائه می دهند صرفاً از طریق یک صفحه کپی رایت عمومی کلیک کنند. مخازن مبتنی بر موضوع ، مانند arXiv ، فقط بررسی سریعی اسناد ارائه شده را ارائه می دهند. رویکرد این فضاها فقط مداخله هنگامی است که شخصی شکایت کند. در حالی که بارگذاری اسناد در این فضاها به وسیل تفسیر ممکن "انتشار" تلقی می شود ، این فضاها فاقد همان فیلترینگ هستند که در فضای مجله ادامه می یابد.

فراخوانی از Google برای تنظیم دقیق شاخص استناد خود ، تماس به گوش ناشنوا است. Google الگوریتم های خود را بر روی انسان ترجیح می دهد ، و در این زمان ، فریب دادن یک نرم افزار نمایه سازی بسیار آسان است تا فکر کنید که شما یک سند علمی اصلی را ایجاد کرده اید. علاوه بر این ، هیچ دلیلی وجود ندارد که گوگل ، بر خلاف تامسون رویترز ، بخواهد مبلغ زیادی از منابع انسانی را برای رفع مشکل نمایه سازی استناد خود سرمایه گذاری کند. Google در زمینه فروش تبلیغات به شرکت ها فعالیت می کند ، نه معیارهای سازمان های علمی.